براشلس یا بدون جاروبک سیستمی هست که به جای سیستم‌های جاروبک دار و یا کلکتوری قرار گرفته است . به زبان ساده‌تر میتوان گفت این سیستم ارتقای بسیار بزرگی است برای موتورهای یونیورسال که همواره جاوربک داشتنه اند. همان موتورهایی که در دریل‌ها، روتر ها، اره دیسکی، و تقریباً در تمامی دستگاه‌های کارگاهی  مورد استفاده هست. چیزی که در مورد این موتورها آزار دهنده هست سیستم زغالی اونه که پس از مدت کمی خورده میشه و باید تعوض کرد. که معمولاً پس از چند دوره تعویض کار باعث سرویس کامل یا تعویض آرمیچردستگاه خواهد رشد.

 ساختمان موتورهای یونیورسال :

مثل همه موتورهای دارای استاتور و روتور میباشد. در یونیورسال هم استاتور و هم روتور سیم پیچی شده هستند. مدار استاتور و روتور در یک مسیر و باهم سری شده اند. یعنی برق (تک فاز) از یک مسیر وارد سیم پیچ استاتور شده و پس از آن وارد روتور می‌شود. البته قبل از ورود به استاتور از مداراتی برای کنترل میزان دور و جهت چرخش عبور خواهد کرد. سؤال اینجا پیش می‌آید که روتور در حالت چرخیدن است پس چطور برق رو پس از خروج از استاتور به روتور در حال چرخش برسونیم. در اینجا هست که اون دو (یا چهار و معمولاً بیشتر نیست) زغال وارد عمل خواهند شد. این زغال‌ها برق را  باواسطه تیغه‌های شیار داری به نام کموتاتور وارد مدار روتور می‌کنند.

و اما چرا براشلس؟

یونیورسال ها به دلیل برتری‌هایی که عرض شد کاربرد بسیار وسیعی در ابزار آلات و وسایل خانگی پیدا کردند اما باز هم یک مشکل بزرگ داشتند. مشکلی به نام جاروبک. (همان سیستم زغال و دستگاه‌های متصل به اون). این مشکل هم مکانیکال بوده به دلیل کهنه شدن و خورده شدن زغال و هم الکتریکال (جابجایی نقطه خنثی که یکی از اثراتش جرقه‌هایی هست که بین زغال و کلکتور رخ می‌ده).

اصطحکاک ناشی از برخورد و کم شدن دور موتور را هم نخواهم داشت.

و از همه مهم‌تر نسبت به حجم و وزن دور و گشتاور بسیار بالاتری دارند (دلیل کوچک شدن حجم بعضی از مدل‌های ابزار رایج هم همین هست )

با توجه به سیستم فیدبک موجود کنترل دور بسیار وسیعی خواهیم داشت و گشتاور هم به‌راحتی قابل تغییر خواهد بود. (دلیل وجود حس گر قفل کردن موتور یا گشتاور بیش از حد در بعضی از مدل‌های دریل و پیچ بند میلواکی  ، ماکیتا، دیوالت و آاگ همین سیستم هست. به همین دلیل در این مدل‌ها سلکتور انتخاب گشتاور حذف شده است.